Verbs are one of the most important elements of a sentence. But unfortunately, their infinitive forms don’t make much sense when used in a sentence; verbs must be conjugated to indicate the time of the action, as well as whether the action has been completed or is still happening. 

We make these distinctions by using tenses.

Tenses in the Turkish language carry certain conjugation rules with them—and when conjugation enters the scene, things get interesting! This is because it brings with it pronouns and vowel harmony.

Don’t worry, though. You just need to study the rules and practice, practice, practice!

Before we look at each tense in detail, let’s go over the basics of conjugation.

Table of Contents

1. Conjugation
2. Present Tense
3. Past Tense
4. Future Tense
5. Auxiliary Verbs
6. How TurkishClass101 Can Speed Up Your Turkish Learning

1. Conjugation

There are certain factors that Turkish verbs conjugate for. Let’s see what they are:

I. Person / Subject

Verbs get different suffixes based on the person/subject used in the sentence. 

II. Number of Subjects

Verbs will also receive different suffixes based on whether the subject is singular or plural. 

III. Politeness Level

In Turkish, the plural “you” is used the same way it is in English, though we also use it as a polite, formal way of addressing someone. The plural “you” and polite “you” follow the same conjugation rules in Turkish. 

IV. Tense

Verbs are conjugated differently according to each tense.

→ This is only an overview. If you would like to study Turkish conjugation in greater depth, please see our article on Turkish Conjugation Rules.

Now, let’s look closer at that final point and go over all of the tenses in Turkish.

2. Present Tense

There are two subdivisions of the Turkish present tense: the present continuous and the simple present.

I. Present Continuous Tense

This tense is used for actions that are happening now. It’s used with the following time-related words and phrases:

• Şimdi          –       “Now”
• Şu anda     –       “At the moment”
• Hemen       –       “Immediately”

Conjugation here is based on the tense and the personal pronoun. Vowel harmony also comes into play. 

Verb + (ı)yor / (i)yor / (u)yor / (ü)yor + suffix to indicate the personal pronoun

↓

Tense conjugation with vowel harmony

The following suffixes are used for all verbs, whether they end with a consonant or a vowel. However, if the verb root ends in a vowel, the vowel must be dropped before the suffixes are added.

	a/ı	e/i	o/u	ö/ü
Ben (I)	-ıyorum	-iyorum	-uyorum	-üyorum
Sen (You) [s]	-ıyorsun	-iyorsun	-uyorsun	-üyorsun
O (He/She/It)	-ıyor	-iyor	-uyor	-üyor
Biz (We)	-ıyoruz	-iyoruz	-uyoruz	-üyoruz
Siz (You) [p]	-ıyorsunuz	-iyorsunuz	-uyorsunuz	-üyorsunuz
Onlar (They)	-ıyorlar	-iyorlar	-uyorlar	-üyorlar

Here are some examples:

Ben açıyorum. “I am opening.”	Ben seçiyorum. “I am choosing.”	Ben okuyorum. “I am reading.”	Ben bölüyorum. “I am dividing.”
Sen açıyorsun. “You are opening.”	Sen seçiyorsun. “You are choosing.”	Sen okuyorsun. “You are reading.”	Sen bölüyorsun. “You are dividing.”
O açıyor. “He/she/it is opening.”	O seçiyor. “He/she/it is choosing.”	O okuyor. “He/she/it is reading.”	O bölüyor. “He/she/it is dividing.”
Biz açıyoruz. “We are opening.”	Biz seçiyoruz. “We are choosing.”	Biz okuyoruz.  “We are reading.”	Biz bölüyoruz. “We are dividing.”
Siz açıyorsunuz. “You are opening.”	Siz seçiyorsunuz. “You are choosing.”	Siz okuyorsunuz. “You are reading.”	Siz bölüyorsunuz. “You are dividing.”
Onlar açıyorlar. “They are opening.”	Onlar seçiyorlar. “They are choosing.”	Onlar okuyorlar.  “They are reading.”	Onlar bölüyorlar. “They are dividing.”

II. Simple Present Tense (Aorist Tense)

The simple present (aorist) tense is used to indicate that an action happens in general or as a routine. It’s used with the following time words:

• Her gün                 –       “Every day”
• Her zaman/daima       –       “Always”
• Sık sık/Sıklıkla      –       “Often”
• Genellikle             –       “Usually”  

Now, here are the rules for simple present tense conjugation in Turkish.

1. The following suffixes are added to the verb root for verbs ending with a vowel:

	Last Vowel of the Verb Root
	a/ı	Example	e/i	Example	o/u	Example	ö/ü	Example
Ben (I)	-rım	Ben tararım.  “I comb.”	-rim	Ben yerim. “I eat.”	-rum	Ben korurum. “I protect.”	-rüm	Ben yürürüm. “I walk.”
Sen (You) [s]	-rsın	Sen tararsın.  “You comb.”	-rsin	Sen yersin. “You eat.”	-rsun	Sen korursun. “You protect.”	-rsün	Sen yürürsün. “You walk.”
O (He/She/It)	-r	O tarar.  “He/she combs.”	-r	O yer. “He/she/it eats.”	-r	O korur. “He/she/it protects.”	-r	O yürür. “He/she/it walks.”
Biz (We)	-rız	Biz tararız.  “We comb.”	-riz	Biz yeriz. “We eat.”	-ruz	Biz koruruz. “We protect.”	-rüz	Biz yürürüz. “We walk.”
Siz (You) [p]	-rsınız	Siz tararsınız.  “You comb.”	-rsiniz	Siz yersiniz. “You eat.”	-rsunuz	Siz korursunuz. “You protect.”	-rsünüz	Siz  yürürsünüz. “You walk.”
Onlar (They)	-rlar	Onlar tararlar.  “They comb.”	-rler	Onlar yerler. “They eat.”	-rlar	Onlar korurlar. “They protect.”	-rler	Onlar yürürler. “They walk.”

2. Verbs that have one syllable and end with a consonant take the following suffixes:

	Last Vowel of the Verb Root
	a/ı/o/u	Example	e/i/ö/ü	Example
Ben (I)	-arım	Ben kaçarım. “I escape.”	-erim	Ben içerim.  “I drink.”
Sen (You) [s]	-arsın	Sen kaçarsın. “You escape.”	-ersin	Sen içersin.  “You drink.”
O (He/She/It)	-ar	O kaçar. “He/she/it escapes.”	-er	O içer.  “He/she/it drinks.”
Biz (We)	-arız	Biz kaçarız. “We escape.”	-eriz	Biz içeriz.  “We drink.”
Siz (You) [p]	-arsınız	Siz kaçarsınız. “You escape.”	-ersiniz	Siz içersiniz.  “You drink.”
Onlar (They)	-arlar	Onlar kaçarlar. “They escape.”	-erler	Onlar içerler.  “They drink.”

Keep in mind that the following verbs do not follow this rule:

• Almak                                –       “To take”
• Bilmek                               –       “To know”
• Bulmak                              –       “To find”
• Durmak                             –       “To stop”
• Gelmek                              –       “To come”
• Görmek                              –       “To see”
• Kalmak                              –       “To stay”
• Olmak (helping verb)     –       “To be”
• Ölmek                                –       “To die”
• Sanmak                             –       “To suppose”
• Vermek                             –       “To give”
• Varmak                              –       “To arrive”

3. The following suffixes are added to the verb root of verbs that have more than one syllable and end with a consonant:

	Last Vowel of the Verb Root
	a/ı	Example	e/i	Example	o/u	Example	ö/ü	Example
Ben (I)	-ırım	Ben bayılırım.  “I faint.”	-irim	Ben getiririm. “I bring.”	-urum	Ben  otururum. “I sit.”	-ürüm	Ben götürürüm. “I take.”
Sen (You) [s]	-ırsın	Sen bayılırsın. “You faint.”	-irsin	Sen getirirsin. “You bring.”	-ursun	Sen oturursun. “You sit.”	-ürsün	Sen götürürsün. “You take.”
O (He/She/It)	-ır	O bayılır. “He/she/it faints.”	-ir	O getirir. “He/she/it brings.”	-ur	O oturur. “He/she/it sits.”	-ür	O götürür. “He/she/it takes.”
Biz (We)	-ırız	Biz bayılırız. “We faint.”	-iriz	Biz getiririz. “We bring.”	-uruz	Biz otururuz. “We sit.”	-ürüz	Biz götürürüz. “We take.”
Siz (You) [p]	-ırsınız	Siz bayılırsınız. “You faint.”	-irsiniz	Siz getirirsiniz. “You bring.”	-ursunuz	Siz oturursunuz. “You sit.”	-ürsünüz	Siz götürürsünüz. “You take.”
Onlar (They)	-ırlar	Onlar bayılırlar. “They faint.”	-irler	Onlar getirirler. “They bring.”	-urlar	Onlar otururlar. “They sit.”	-ürler	Onlar götürürler. “They take.”

Keep in mind that the helping verbs etmek and olmak do not follow this rule. Please refer to the “Auxiliary Verbs” section below for more information. 

3. Past Tense

I think you’ll find the Turkish past tense interesting. Why? Because there are two different types of past tense, one of which does not exist in most other languages.

Let’s see what they are.

I. Definite Past Tense

In Turkish, the definite past tense is used to indicate that an action happened in the past. It’s used with the following time words:

• Dün                    –       “Yesterday”
• Geçen hafta         –       “Last week”
• 3 gün once           –       “3 days ago”

Conjugating the definite past tense is a little more complicated than what we’ve seen so far. You need to know the last vowel and the last letter of the verb in order to use the correct rule. 

	Last Vowel of the Verb Root
	a/ı		e/i		o/u		ö/ü
PERSON	If the very last letter of the verb root is one of these letters: “ç/f/h/k/s/ş/t/p”	If the very last letter of the verb root is any other consonant	If the very last letter of the verb root is one of these letters: “ç/f/h/k/s/ş/t/p”	If the very last letter of the verb root is any other consonant	If the very last letter of the verb root is one of these letters: “ç/f/h/k/s/ş/t/p”	If the very last letter of the verb root is any other consonant	If the very last letter of the verb root is one of these letters: “ç/f/h/k/s/ş/t/p”	If the very last letter of the verb root is any other consonant
Ben (ı)	-tım	-dım	-tim	-dim	-tum	-dum	-tüm	-düm
Sen (You) [s]	-tın	-dın	-tin	-din	-tun	-dun	-tün	-dün
O (He/she/it)	-tı	-dı	-ti	-di	-tu	-du	-tü	-dü
Biz (We)	-tık	-dık	-tik	-dik	-tuk	-duk	-tük	-dük
Siz (You) [p]	-tınız	-dınız	-tiniz	-diniz	-tunuz	-dunuz	-tünüz	-dünüz
Onlar (They)	-tılar	-dılar	-tiler	-diler	-tular	-dular	-tüler	-düler

Here are a few examples to help you understand how the Turkish definite past tense is conjugated:

Ben kalktım. “I got up.”	Ben erteledim. “I postponed.”	Ben yoruldum. “I got tired.”	Ben öptüm. “I kissed.”
Sen kalktın. “You got up.”	Sen erteledin. “You postponed.”	Sen yoruldun. “You got tired.”	Sen öptün. “You kissed.”
O kalktı. “He/she/it got up.”	O erteledi. “He/she/it postponed.”	O yoruldu. “He/she/it got tired.”	O öptü. “He/she/it kissed.”
Biz kalktık. “We got up.”	Biz erteledik. “We postponed.”	Biz yorulduk. “We got tired.”	Biz öptük. “We kissed.”
Siz kalktınız. “You got up.”	Siz ertelediniz. “You postponed.”	Siz yoruldunuz. “You got tired.”	Siz öptünüz. “You kissed.”
Onlar kalktılar. “They got up.”	Onlar ertelediler. “They postponed.”	Onlar yoruldular. “They got tired.”	Onlar öptüler. “They kissed.”

 

II. Reported Past Tense

I know you’re curious to know what this is! The reported past tense in Turkish is used in the following cases:

• When the speaker is explaining something he/she has heard but not witnessed:
  
  Babam telefonumu bulmuş.           –       “My father has found my phone.”
  (My father told me he found it, but I didn’t actually see him find it.)

• When the speaker is telling a story:
  
  Küçük bir çocuk varmış.                   –       “There was a young child.”
  (I haven’t seen the child; it’s just a character in a story.)

• When the speaker is telling someone that he/she has done something without noticing it:
  
  Telefonumu sessize almışım.         –       “I muted my phone.”
  (I didn’t realize I muted it.)
  
  Bu filmi daha önce seyretmişim.    – “I have seen this movie before.”
  (I’ve started watching a movie, but realize that I’ve seen it before and forgot.)

• When the speaker is telling someone about their dream: 
  
  Rüyamda çok gençmişim.               –       “I was very young in my dream.”
  (It’s like storytelling; you’re telling someone about your dream, which is not reality.)

• When the speaker is imagining something and talking about it with someone:
  
  Mesela, ben doktormuşum.         –       “For example, I was a doctor.”
  (This is again not reality; you’re imagining that you were a doctor.)

Now that you know when to use this tense, let’s see how it’s conjugated.

	Last Vowel of the Verb Root
	a/ı	Example	e/i	Example	o/u	Example	ö/ü	Example
Ben (I)	-mışım	Ben atmışım.  “I threw.”	-im	Ben seçmişim. “I chose.”	-um	Ben korumuşum. “I protected.”	–üm	Ben gülmüşüm. “I laughed.”
Sen (You) [s]	-mışsın	Sen atmışsın.  “You threw.”	-sin	Sen seçmişsin. “You chose.”	-sun	Sen korumuşsun. “You protected.”	–sün	Sen gülmüşsün. “You laughed.”
O (He/She/It)	-mış	O atmış.  “He/she threw.”	–miş	O seçmiş. “He/she/it chose.”	–muş	O korumuş. “He/she/it protected.”	–müş	O gülmüş. “He/she/it laughed.”
Biz (We)	-mışız	Biz atmışız.  “We threw.”	-iz	Biz seçmişiz. “We chose.”	-uz	Biz korumuşuz. “We protected.”	–üz	Biz gülmüşüz. “We laughed.”
Siz (You) [p]	-mışsınız	Siz atmışsınız.  “You threw.”	-siniz	Siz seçmişsiniz. “You chose.”	–sunuz	Siz korumuşsunuz. “You protected.”	–sünüz	Siz gülmüşsünüz. “You laughed.”
Onlar (They)	-mışlar	Onlar atmışlar.  “They threw.”	-ler	Onlar seçmişler. “They chose.”	-lar	Onlar korumuşlar. “They protected.”	-ler	Onlar gülmüşler. “They laughed.”

4. Future Tense

This tense is used for actions that will happen in the future. It’s used with the following time words:

• Yarın                      –       “Tomorrow”
• Gelecek hafta       –       “Next week”
• Gelecek Pazartesi    –       “Next Monday”

	Verbs Ending with a Consonant		Verbs Ending with a Vowel
	a/ı/o/u	e/i/ö/ü	a/ı/o/u	e/i/ö/ü
Ben (I)	-acağım	-eceğim	-[y]acağım	-[y]eceğim
Sen (You) [s]	-acaksın	-eceksin	-[y]acaksın	-[y]eceksin
O (He/She/It)	-acak	-ecek	-[y]acak	-[y]ecek
Biz (We)	-acağız	-eceğiz	-[y]acağız	-[y]eceğiz
Siz (You) [p]	-acaksınız	-eceksiniz	-[y]acaksınız	-[y]eceksiniz
Onlar (They)	-acaklar	-ecekler	-[y]acaklar	-[y]ecekler

There are two verbs that do not follow these rules:

• Demek                   –       “To say” / “To tell”
• Yemek                 –       “To eat”

When conjugating these verbs for the future tense, the letter “e” changes to “i,” and then the suffixes outlined above are added. For example:

• Ben yiyeceğim.     –       “I will eat.”
• Sen diyeceksin.   –       “You will tell.”

She’s going to eat.

Here are a few examples of how the Turkish future tense is used:

Ben kalacağım. “I will stay.”	Ben seçeceğim. “I will choose.”	Ben uyuyacağım. “I will sleep.”	Ben eleyeceğim. “I will eliminate.”
Sen kalacaksın. “You will stay.”	Sen seçeceksin. “You will choose.”	Sen uyuyacaksın. “You will sleep.”	Sen eleyeceksin. “You will eliminate.”
O kalacak. “He/she/it will stay.”	O seçecek. “He/she/it will choose.”	O uyuyacak. “He/she/it will sleep.”	O eleyecek. “He/she/it will eliminate.”
Biz kalacağız.  “We will stay.”	Biz seçeceğiz. “We will choose.”	Biz uyuyacağız. “We will sleep.”	Biz eleyeceğiz. “We will eliminate.”
Siz kalacaksınız. “You will stay.”	Siz seçeceksiniz. “You will choose.”	Siz uyuyacaksınız. “You will sleep.”	Siz eleyeceksiniz. “You will eliminate.”
Onlar kalacaklar. “They will stay.”	Onlar seçecekler. “They will choose.”	Onlar uyuyacaklar. “They will sleep.”	Onlar eleyecekler. “They will eliminate.”

5. Auxiliary Verbs

The main auxiliary verbs in Turkish (also known as helping verbs) are:

Etmek                               –       “To do” / “To make” / “To perform”     
Olmak                              –       “To become” / “To happen” / “To occur”
Yapmak                            –       “To do” / “To make”

Here are some examples of how they’re used:

Teşekkür etmek                –       “Thank you”
Pişman olmak                   –       “To regret”
Katkı yapmak                    –       “To contribute”

Thank you! / Teşekkür ederim!

Now, let’s see how they’re conjugated:

Pronoun	Present Continuous	Simple Present	Definite Past	Reported Past	Future
Ben (I)	Ediyorum	Ederim	Ettim	Etmişim	Edeceğim
Sen (You) [s]	Ediyorsun	Edersin	Ettin	Etmişsin	Edeceksin
O (He/She/It)	Ediyor	Eder	Etti	Etmiş	Edecek
Biz (We)	Ediyoruz	Ederiz	Ettik	Etmişiz	Edeceğiz
Siz (You) [p]	Ediyorsunuz	Edersiniz	Ettiniz	Etmişsiniz	Edeceksiniz
Onlar (They)	Ediyorlar	Ederler	Ettiler	Etmişler	Edecekler
Ben (I)	Oluyorum	Olurum	Oldum	Olmuşum	Olacağım
Sen (You) [s]	Oluyorsun	Olursun	Oldun	Olmuşsun	Olacaksın
O (He/She/It)	Oluyor	Olur	Oldu	Olmuş	Olacak
Biz (We)	Oluyoruz	Oluruz	Olduk	Olmuşuz	Olacağız
Siz (You) [p]	Oluyorsunuz	Olursunuz	Oldunuz	Olmuşsunuz	Olacaksınız
Onlar (They)	Oluyorlar	Olurlar	Oldular	Olmuşlar	Olacaklar
Ben (I)	Yapıyorum	Yaparım	Yaptım	Yapmışım	Yapacağım
Sen (You) [s]	Yapıyorsun	Yaparsın	Yaptın	Yapmışsın	Yapacaksın
O (He/She/It)	Yapıyor	Yapar	Yaptı	Yapmış	Yapacak
Biz (We)	Yapıyoruz	Yaparız	Yaptık	Yapmışız	Yapacağız
Siz (You) [p]	Yapıyorsunuz	Yaparsınız	Yaptınız	Yapmışsınız	Yapacaksınız
Onlar (They)	Yapıyorlar	Yaparlar	Yaptılar	Yapmışlar	Yapacaklar

6. How TurkishClass101 Can Speed Up Your Turkish Learning

By now, you should be much more familiar with the different Turkish-language tenses, how to form them, and when to use each one. How confident do you feel so far? 

If you would like to reinforce what you’ve learned today, then create your free lifetime account with TurkishClass101! We provide numerous Turkish lessons for learners at every level, in both audio and video formats. In addition, we offer our learners a variety of free resources, including an online Turkish-English dictionary for quick reference and themed vocabulary lists. 

Premium PLUS members also get access to our MyTeacher service, which allows you to learn and practice with your own private tutor. 

Finally, make sure you download our free app so you can learn Turkish anywhere, anytime. 

Happy learning!